Transcriptie: Herbert Meinders
Welkom bij de podcast Leaders in Wonen. Ik ben Amy en ik ga in gesprek met de leiders in de woningmarkt. Waarom? Omdat wonen iedereen raakt. Veel thema’s in de woningmarkt vragen om een oplossing, daarom ga ik op zoek naar de antwoorden van de leiders. Bovendien wil ik deze mensen leren kennen. Wie zijn het eigenlijk en wat drijft ze? Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door onze partners NHG, Calcasa en Hyarchis.
Amy: Vandaag ga ik met Herbert Meinders in gesprek in zijn achtertuin in Doorn. Voordat ik start met het interview introduceer ik graag mijn gast. Herbert is opgegroeid in Putten. Hij deed de MTeS en de opleiding Levensmiddelen Technologie en startte zijn carrière bij Direktbank. Na 12 jaar bij een bank te hebben gewerkt, startte Herbert het bedrijf Mortgage Factory. In 2008 bracht hij daarmee de SpaarBeter Hypotheek uit en de Spaar Plus Hypotheek. In 2010 richtte hij de estate hypotheek op. De oplossing voor peer to peer lenen. In 2013 heeft Herbert gewerkt aan een opdracht samen met de founders van Solid Mortgages om het concept van de Deense hypotheek geschikt te maken voor de Nederlandse markt. Sinds 2015 werkt Herbert bij a.s.r. Nederland, eerst als projectmanager en sinds 2017 als Ketenmanager Hypotheken. Herbert is 52 jaar, woont met zijn vrouw, twee kinderen en twee honden in Doorn en houdt van lezen en schaken. Leuk dat je hier vandaag in Doorn met Leaders in Wonen in gesprek wil gaan, Herbert!
Herbert: Dankjewel!
Amy: Je hebt heel veel ervaring binnen de hypotheekbranche en ik zou je allereerst willen vragen: Wat vind je zo leuk aan de hypotheekbranche?
Herbert: Het leuke is dat je twee kanten hebt van een balans en als je als manager in de hypotheekbranche werkt, dan is de kunst om beide kanten van die balans in evenwicht te brengen. Wat we heel veel zien in onze markt is dat de mensen heel erg gespecialiseerd zijn in bijvoorbeeld de kant waar consumenten zitten, dus wie wil een huis kopen en kan dat betaalbaar? Maar aan de andere kant van de balans zitten ook klanten en dat zijn dan wel vaak pensioenmaatschappijen maar achter die pensioenmaatschappij zit gewoon jouw oma. Het mooie is dat als je iedere keer die afweging kan maken van “Zou ik het geld nou ook zo uitlenen?” en je houdt dat goed in je gedachten, dan heb je altijd een hele moeilijke maar ook wel bevredigende puzzel te leggen.
Amy: Die puzzel vind je het leukste eraan?
Herbert: Het gaat me om de puzzel, ja.
Amy: Omdat je al wat jaren meeloopt in het vak zou ik je willen vragen om mij mee te nemen in wat je gezien hebt de afgelopen jaren.
Herbert: Ooit ben ik begonnen bij ABN AMRO. Ik had een tijd gereisd en ik zocht een baantje en ik kwam terecht bij ABN AMRO en daar kwam ik op een hypotheekafdeling en ik vond dat wel leuk. Ik stroomde door van ABN AMRO naar DirektBank, leerde daar het vak en kwam er ook achter – ik heb een chemische achtergrond – dat ik sommetjes kon maken die de meeste mensen niet zo goed konden maken. Ik merkte ook dat ik best wel oké management skills had, dus ik werd manager van een afdeling. Uiteindelijk ging Direct Bank over in Fortis, dus ik ging naar België toe, ik ging daar op het hoofdkantoor werken om op Europees niveau de hypotheekbedrijven bij elkaar te brengen. We weten allemaal wat er uiteindelijk met Fortis gebeurde, die verslikte zich een klein beetje in ABN AMRO. Ik kwam daardoor dus eigenlijk weer terug bij mijn oude werkgever. Maar ik had wel door dat die overname niet handig was. Ik werkte op een heel groot project met een heel groot budget en wij waren dus de eersten waarnaar gekeken werd van “Jullie kunnen dus wel budget inleveren.” Dus ik zag gebeuren dat mijn baan minder interessant werd en ik had in die tijd een idee opgevat om een eigen hypotheekproduct te maken. Toen heb ik ontslag genomen en ben ik met wat hypotheekproducten onder de arm de Nederlandse markt afgegaan op zoek naar partijen die mijn product wel wilden gaan voeren. Uiteindelijk is dat gelukt. Ik vond De Hypotheker, ik vond BNP Paribas, ik vond Delta Lloyd en ik vond Quion. Met z’n vijven hebben we een consortium gemaakt en zijn wij de Spaar Beter hypotheek naar de markt gaan brengen. Het bijzondere van die hypotheek was dat het een spaarhypotheek was, de Spaar Beter hypotheek, en die hypotheek maakte het mogelijk dat de rente die je kreeg op je spaargeld significant hoger was dan de rente die je betaalde voor je hypotheek. Daardoor hoefde je heel weinig te sparen om uiteindelijk toch je hele hypotheek te kunnen aflossen. Dat was een wiskundige knoop waar ik twee jaar aan gewerkt heb om die te ontwarren. Dan is het de uitdaging: Hoe leg je dat dan aan andere mensen uit, als je een hele moeilijke knoopt ontward hebt, hoe ga je nou andere partijen uitleggen hoe die knoop in elkaar zat? En aan de andere kant wil je niet alles altijd vrijgeven, want wiskundige sommetjes kun je niet beschermen. Je kan geen patent aanvragen op wiskundige formules die je bedacht hebt. Maar het was gelukkig complex genoeg, toen ik verkocht had hadden we een afspraak gemaakt dat ik voor iedere hypotheek die verkocht werd een klein beetje mee zou delen en uiteindelijk is er nooit iemand achter gekomen hoe het allemaal precies in elkaar zit. Dus dat was wel een goede opsteker.
Amy: Je zei “Ik heb het idee gevat”, hoe kom je op zoiets?
Herbert: Ik zat ooit op een congres en daar was een hele saaie spreker. Ik had een kladblok voor me en ik zat een beetje wat dingetjes te beredeneren voor mezelf en opeens dacht ik “Volgens mij kan ik hier wel wat mee.” Toen was het idee nog pril en toen heb ik daar een half jaar aan gewerkt van “Kan ik het?” En toen woonde ik in België en opeens werd ik op een ochtend wakker en ik dacht “Volgens mij weet ik nu hoe het moet.” Toen ben ik weer aan de slag gegaan en toen was ik er eigenlijk in twee weken wel achter van “Dit is de richting hoe ik het moet oplossen.” Toen heb ik ontslag genomen en heb ik nog maanden doorgerekend maar ik wist toen wel zeker dat ik eruit zou komen.
Amy: Daarna heb je natuurlijk nog een aantal mooie projecten gedaan. Zou je daar iets meer over kunnen vertellen, specifiek over Solid Mortgages?
Herbert: Wat natuurlijk leuk is, als je één keer wat bedacht hebt komen mensen ook naar je toe met “Ik heb ook een idee en zou je me kunnen helpen om dat naar een volgend niveau te brengen?” Dat heb ik eerst gedaan met de familiehypotheek en later kwam één van mijn vroegere managers bij me terug en zei “Wij zijn bezig met Deense hypotheken, zou je ons daar ook niet eens mee kunnen helpen?” Dat bedrijfje had een deal gesloten met a.s.r., dat had de aandelen overgenomen waardoor er kapitaal was om te gaan werken en toen zijn we begonnen. Dat was echt superleuk want ik kwam daar de eerste dag en we hadden van a.s.r. een verdieping gekregen op een pand van de Europese, één van de dochterondernemingen van a.s.r.. We kwamen daar binnen en het was gewoon kaal beton, naast het Bijlmerstation station. We hadden een tafel bij ons en die hadden we heel dicht tegen het raam aan gezet zodat we wifi van het station hadden. En zo begonnen we de eerste dagen daar te werken. Ik kwam er al vrij snel achter dat het eigenlijk net zo als met het idee van de Spaar Beter hypotheek was. De richting was er, we wisten ook wel dat we eruit konden komen maar er was nog ontzettend veel werk te doen. Rekenwerk, dat vind ik leuk. Je straft mij niet om me twee maanden op te sluiten met een laptop en een leeg Excel erop. Dat is min of meer letterlijk wat er gebeurde. Ik heb weken gerekend op “Hoe kan ik dat inpassen in de Nederlandse markt?” Tot ons grote verdriet bleek het verkrijgen van een bankvergunning veel moeilijker dan we dachten, het duurde ook veel langer dan we dachten en als iets heel lang duurt verbrand je natuurlijk heel veel geld en op een gegeven moment heeft de a.s.r. gezegd “Dit duurt te lang, we trekken de stekker eruit.” Toen vroegen ze “Maar kun je dan niet bij ons aan de slag?” Ook bij a.s.r. was er een hypotheekbedrijf en toen ik daar kwam was net de gedachte opgevat dat ook a.s.r. op een andere manier hypotheken wilde gaan verstrekken, die wilde de hypotheken gaan verkopen aan derden. Eén van de jongens waarmee ik ook bij Solid had gewerkt ging aan de fondskant werken, hij ging een fonds opzetten. Ik zat aan de andere kant van de balans waar de klanten zitten. Ik ben naar dat bedrijf gaan kijken en kwam tot de conclusie dat er wel heel wat moet gebeuren voordat je het bedrijf aan de voorkant kan laten aansluiten op het bedrijf aan de achterkant. Daar heb ik een paar jaar aan gewerkt en dat is buitengewoon goed gegaan. Wij zijn bij a.s.r. gegroeid van een bedrijf wat 1 miljard omzet deed naar een bedrijf dat het afgelopen jaar 5 miljard omzet heeft gedaan en dat in een periode van vier jaar. Dus dat ging heel goed en de ambities gaan nog steeds verder.
Amy: Wat waren de belangrijkste stappen die je moest nemen?
Herbert: Uiteindelijk gaat het heel erg over de mensen die er werken. Je moet bereid zijn met elkaar voor een bepaald doel te gaan en niet te denken “Ik kom op mijn werk en mijn enige doel is dat ik hier van 9:00 – 17:00 zit. Maar dat maakt werken ook leuk. Als je met elkaar echt een doel kan neerzetten en met elkaar de passie kan vinden om vooruit te komen, dan krijg je een leuke werksfeer. Daarbij helpt het dan heel erg als je vernieuwende dingen kan doen. Dat is natuurlijk wat ik by definition het liefste doe; nieuwe dingen. Nieuwe dingen, dat is in het begin altijd even worstelen voordat je een nieuw idee over het topje hebt waarbij mensen zeggen “En nou gaan we het omarmen”, dat is altijd heel hard werken. Maar als je één keer op dat punt bent en je wil iets met z’n allen omarmen, dan geeft dat waanzinnig veel energie. Dat is ook hoe ik probeer te managen, als je nieuwe dingen gaat doen en je geeft mensen ruimte om nieuwe dingen te doen, bij nieuwe dingen gaat per definitie altijd van alles fout. Als je het nog nooit gedaan hebt maak je ook fouten want je kunt niet voorzien wat je gaat tegenkomen. Maar dat is allemaal niet zo erg, fouten maken hoort erbij. Als je mensen ook de ruimte geeft van “Fouten maken is oké maar we leren ervan en we vieren de successen die we hebben”, dan kun je mensen veel meer uit zichzelf laten halen dan wanneer je het heel hard managet en van “Je mag vooral niks fout doen.” Ik ben ook gewoon een mens en ik maak de hele tijd fouten, dus ook dat zal natuurlijk best weleens fout gaan. Er zullen best wel collega’s zijn die tegen me zeggen “Dat roep je allemaal wel, maar…” Maar ik doe echt mijn best.
Amy: En binnen je huidige rol bij a.s.r., wat zijn nu de belangrijkste uitdagingen waarmee je te maken hebt?
Herbert: Ik denk dat dat het inpassen van digitalisering is. We kunnen steeds meer digitaal maar dat betekent ook dat je weer anders moet gaan werken. Anders werken is niet iets wat we heel graag doen. We willen het liefst doen wat we gisteren ook deden. Dat geldt ook voor onze klanten, onze klanten zijn primair de hypotheekadviseurs en die vinden het niet zo heel makkelijk om iets nieuws te gaan doen. Als wij nieuwe producten introduceren zijn we het in de ratio wel met elkaar eens dat het hele goede producten zijn. Maar als je dan iets anders moet adviseren, dat is best wel moeilijk. Dus daar zit vaak de uitdaging: hoe krijg je elkaar mee? Volgens mij zien we altijd wel “Dat is de toekomst waar we heen willen” maar het tempo – ik ben een beetje ongeduldig van nature, dus mijn tempo ligt misschien altijd wel net iets hoger dan wat optimaal is voor de markt – is voor mij altijd een enorme uitdaging. Een mooi voorbeeld daarvan is dat wij de DigiThuis hypotheek gemaakt hebben, dat is een hypotheek waarbij de consument een appje downloadt en met dat appje haal je de gegevens op van de overheid. Dan weet ik wie je bent, want dat heeft de overheid natuurlijk vastgelegd. Ik weet wat je verdient, want ook dat weet de overheid van je. Ik weet hoeveel spaargeld je hebt, want dat staat op je belastingaangifte. Ik weet hoe je je pensioen opbouwt, ik weet of je gescheiden bent of niet, dus een heleboel gegevens kan ik rechtstreeks van je ophalen, die gegevens zijn bijna niet te frauderen, dus de inspanning aan onze zijde van het bedrijf wordt daardoor kleiner, de risico’s worden kleiner, dat vertalen we terug naar een prijs naar de klant. Maar toch vindt een tussenpersoon dat best wel moeilijk. Want ben ik dan niet zijn werk aan het afpakken? Een werkgeversverklaring, een salarisstrook en misschien je uitgeprinte aangifte, afschriften van je spaarrekeningen, je moet van alles aanleveren. Maar dat is ook zijn werk. En als ik ga zeggen “Ja, maar dat hoeft allemaal straks niet meer”, dat is niet heel erg makkelijk. Maar aan de andere kant zijn we er met elkaar wel overtuigd van dat het in de toekomst altijd zo zal gaan. Dus dat zijn de uitdagingen waar ik het meest mee worstel op dit moment.
Amy: Hoe krijg je adviseurs mee daarin?
Herbert: Het gaat om het schetsen van “Waar gaan we uiteindelijk naartoe?” Als ik jou kan overtuigen dat in de long run dit goed is voor jouw klanten, dan zal er een hele grote groep zijn die zegt “Ik ben het wel met je eens, maar misschien in een ander tempo.” En er is ook altijd een groep die zegt “Oh ja, ik wil wel vooroplopen.” Misschien is die groep die wat voorop wil lopen in essentie ook wel meer de klant van a.s.r.. We zien dat bijvoorbeeld ook in de verduurzaming, ik denk dat we het allemaal met elkaar eens zijn dat we in 2050 echt wel wat gedaan moeten hebben aan de carbon emission die we met z’n allen maken. a.s.r. heeft ervoor gekozen om daarin echt voorop te lopen. Adviseurs vragen bij ons veel vaker financiering aan voor verduurzaming dan bij andere banken. Dus je gaat ook automatisch een match met elkaar krijgen. Onze adviseurs hebben gemiddeld genomen iets meer met verduurzaming dan adviseurs die heel veel met andere banken doen. Onze adviseurs hebben gemiddeld genomen iets meer gevoel met digitalisering dan andere adviseurs. Maar dat wil niet zeggen dat al onze adviseurs super digitaal zijn en helemaal groen. Dat hoeft ook helemaal niet. Maar je ziet dat er automatisch een soort match ontstaat van “Wie ben jij als bedrijf? Waar staan wij voor en wat voor een klanten krijg je dan?”
Amy: Je zei al “Ik loop voorop, ik ben misschien soms wat sneller dan anderen.” Als je nu echt even ver vooruit gaat kijken, waar staan we dan over een paar jaar met de hypotheekmarkt? Execution-only wordt natuurlijk al heel lang geroepen, is dat dan iets wat mainstream wordt?
Herbert: Advisering is wel iets wat in mijn beleving gaat blijven. Als jij een huis koopt ga jij een verplichting aan van honderdduizenden euro’s. Hoe reëel is het nou dat jij zo’n beslissing neemt zonder daar een beetje ruggespraak bij te hebben? Dat voelt toch ook helemaal niet goed. En het is ook niet iets waar ik naartoe zou willen. Ik zou jou niet willen verleiden om met een appje in de hand voor een huis een foto te maken en dan direct je financiering van 300.000 € geregeld te hebben. Daar is de financiering te impactvol voor. Dus ik vind het goed dat iedere klant die zo’n grote beslissing neemt ruggespraak houdt. Want je zit enorm in een emotie, je wil een huis kopen en die financiering is een noodzakelijk kwaad. Je wil die financiering niet, je moet die financiering. Dus het lijkt me goed – en ik denk ook dat dat gaat blijven en dat wij ook zo onze samenleving inrichten – dat een hypotheek geen impulsaankoop mag worden. Dus daar moet je over nadenken. Maar het regelen, de administratieve rompslomp die daarbij hoort, die gaat echt wel verdwijnen. De weg die wij nu gekozen hebben met een appje, of dat de weg is weten we niet. Ik spreek ook al heel lang met de overheid over wat zij ‘de blauwe knop’ noemen, de knop waarmee je al je informatie kan ontsluiten. Wat ik al schetste, ik ben niet zo heel geduldig. Als je op de overheid moet wachten, dan duurt het soms een beetje lang. Maar je kunt ook gewoon proberen van “Hoe ver kunnen we nu dan al komen?” Ik denk dat we best wel snel al heel ver kunnen komen en dat het in de long run ook voor de adviseur veel leuker is om bezig te zijn met datgene waarvoor hij is opgeleid in plaats van het administratieve werk.
Amy: Ik ben nog wel benieuwd welke andere ontwikkelingen je ziet binnen de hypotheekmarkt of binnen de woningmarkt waarvan je zegt “Daar proberen wij ook echt wel op in te spelen”?
Herbert: Waarop wij nu proberen in te spelen is de beweging dat ouderen steeds langer in hun huis blijven wonen. We zien aan de andere kant dat de garanties op pensioenen minder hard aan het worden zijn. Het hele pensioenstelsel is ook aan het kantelen. We kantelen van een gegarandeerd pensioen naar een besteedbaar pensioen. Dus daarmee denken wij dat het ook belangrijker wordt dat als jij een woning hebt en je hebt heel veel waarde opgebouwd in je woning – want iedereen lost tegenwoordig af – dan kan er een moment in je leven komen dat dat geld er weer uit moet. Omdat jij bepaalde aanpassingen wil doen aan je huis of omdat je weliswaar voldoende pensioen hebt opgebouwd om van te leven maar niet om van te genieten. Als jij nou heel veel geld in je huis hebt zitten, waarom zou je dat er niet uit mogen halen? Dus dat is één van de oplossingen waar wij aan gewerkt hebben, waarbij we heel goed in ons achterhoofd hebben gehouden “Een consument moet wel snappen wat hij doet.” Er is nu best wel wat discussie in onze markt over verzilverproducten, producten waarbij rente op rente wordt bijgeschreven. Daardoor krijg je altijd een exponentiele stijging van je schuld. Kan iemand wel goed bevatten wat dat betekent voor hem/haar? Dus wij hebben gekozen voor een veel simpelere variant waarbij we zorgen dat klanten altijd hetzelfde betalen, dus alle risico’s voor de consument zijn weg maar je moet wel betalen. Maar dan weet je ook precies hoe je schuld er nu uitziet, maar ook over 10 jaar of 20 jaar of hoe lang jij ook in je woning wil blijven wonen en wij garanderen dat je je leven lang dezelfde lasten blijft houden.
Amy: Hoe wordt daar nu op gereageerd?
Herbert: Tot mijn grote plezier wordt daar heel positief op gereageerd. Het product gaat heel erg goed. We hebben ook eens wat gemaakt voor starters, wat een ander probleem is in de markt. Daarvan zien we dat het veel moeilijker is want er is een soort gedachte dat je starters alleen maar kunt helpen als je ze meer gaat lenen. Maar meer lenen leidt tot hogere prijzen. Dus wij hebben gezegd “Daar zit de oplossing niet.” De oplossing moet erin zitten dat je minder gaat betalen. Dus we hebben gezegd “Als jij nu 30 bent en je wil je eerste huis kopen, wat zou dan een natuurlijk moment zijn om je schuld afgelost te hebben?” Dat is als je met pensioen gaat. Dus waarom zouden we die hypotheek niet een beetje oprekken? Om één of andere vreemde reden hebben wij in Nederland in ons hoofd zitten dat een hypotheek 30 jaar moet lopen. Waarom dat goed is, niemand weet het meer. Toen ik in België woonde was 20 jaar heel normaal. Toen zei iedereen “Nee, een hypotheek los je toch af in 20 jaar?” Ze begrepen absoluut niet dat wij 30 jaar normaal vonden. Maar waarom geen 40? Starters hebben vaak een inkomen dat niet stabiel is. Je zag het nu heel mooi in de corona-crisis, wie kwam er in de problemen? Dat waren de jonge mensen want die hadden een flex-baan en die flex-baan was het eerste wat eruit ging. Dus hun inkomen viel terug. Door nou een hypotheek te maken met hele lage lasten is het niet zo erg als je inkomen even een beetje teruggaat. We zagen dus ook dat de klanten die in de problemen kwamen klanten waren met 30-jarige looptijden maar onze klanten met 40-jarige looptijden kwamen helemaal niet in de problemen. Dus dan krijg je wel het gelijk aan je zijde maar dat product is niet zo succesvol als de seniorenhypotheek die we hebben. Maar wie weet komt dat nog. Ik heb wel geleerd dat je altijd geduld moet hebben en je hebt ook niet altijd gelijk.
Amy: Zijn er nog andere zaken die je wil benoemen?
Herbert: Wat nog een interessante trend is, waar wij in de huurmarkt altijd heel erg kijken naar het scheefwonen, is dat een trend die wij in de koopmarkt misschien nog wel veel meer zien. In de grootste huizen wonen het minste aantal mensen en daar zou straks ook best een deel van de oplossing kunnen zitten dat we uiteindelijk grote huizen gaan omkatten naar kleinere huizen. Want het aantal huishoudens in Nederland blijft echt nog wel een tijdje groeien. Niet per definitie dat de bevolking zo ontzettend hard groeit, maar het aantal huishoudens wel. Er zijn steeds meer mensen die alleen willen wonen of kleinere gezinnen terwijl wij historisch gezien best nog veel huizen hebben met zes kamers, acht kamers en hoeveel mensen wonen daar? Twee mensen, één iemand. Dus ik voorzie nog wel een trend dat woningen meer gesplitst gaan worden, dat grote huizen worden opgesplitst in kleinere huizen, daar ligt ook een taak voor de overheid om daar toestemming voor te geven en dan is er ook wel weer een uitdaging natuurlijk voor de financiers: “Hoe weet ik nou zeker dat die woning netjes gesplitst is?” Ik denk dat daar een deel van de oplossing ligt en natuurlijk door corona zijn we erachter gekomen dat de hele dag op kantoor zitten ook niet zo nodig is. Dus we zien wel dat mensen meer hechten aan hoe hun woning eruitziet, want een woning is niet alleen maar een slaapplek. Wat je nu echt voor de jongeren ziet, zij kopen een klein appartement in een stad en denken “Overdag zit ik op kantoor en ‘s avonds doe ik iets cultureels of ga ik naar de kroeg of naar een concert en ik slaap in mijn kleine appartementje in de stad en dat is fijn want dat is lekker dichtbij.” Maar nu is het ook opeens je werkplek geworden dus er komen ook andere eisen aan wonen. Maar het goede nieuws is, er komt ook een heleboel kantoorruimte vrij. Dus daar kunnen we misschien wel weer nieuwe woningen van maken.
Amy: Zijn er ontwikkelingen die je volgt vanuit het buitenland waarvan je zegt “Daar zouden we ook vanuit de Nederlandse markt naar kunnen kijken”?
Herbert: Ik heb natuurlijk heel lang aan het Deense hypotheekmodel gewerkt en het Deense hypotheekmodel heeft een heel mooi facet in zich, de rol die de geldverstrekker speelt is echt alleen nog maar de bemiddelaar geworden. Ik denk in de toekomst dat dat toch nog wel een model gaat worden wat ook hier in Nederland zijn plekje zal vinden omdat het het mogelijk maakt om een veel directere koppeling te maken. Het is veel transparanter en het mooie van het Deense model is dat als de rente stijgt je schuld minder waard wordt. Dus je kan je schuld voor een lager bedrag aflossen. Als de rente stijgt dalen vaak de huizenprijzen en omdat je schuld dan ook minder waard wordt ontstaan er minder problemen. Misschien hebben we nog wel een crisis nodig om dat nog eens een keertje goed tussen onze oren te krijgen, want vandaag de dag zien we alleen maar stijgende huizenprijzen. Maar er kan ook gewoon weer een moment komen dat die huizenprijzen naar beneden gaan en als we dan die torenhoge schulden houden ontstaat er toch een probleem.
Amy: In wat voor omgeving ben je zelf opgegroeid?
Herbert: Ik ben opgegroeid op de Veluwe in Putten in een christelijke omgeving. Mijn ouders hadden daar een kruidenierszaakje en in de tijd dat zij dat kruidenierszaakje begonnen was het heel gebruikelijk dat er voor iedere kerk een eigen kruidenierszaakje was en zo waren wij ook gelieerd aan een kerk. Maar toen ik een jaar of zes was verkochten we de winkel en daarmee veranderde onze binding met de kerk heel erg en ik ben zelf niet meer gelovig maar in de omgeving waarin ik opgroeide speelde het geloof een hele belangrijke rol. Dat was voor mij ook op een gegeven moment een reden om ergens anders te gaan wonen omdat ik daar niet meer zoveel mee had.
Amy: Als je kijkt naar je opvoeding, wat voor normen en waarden heb je van huis uit meegekregen?
Herbert: Dat zijn misschien dan toch wel de christelijke normen en waarden. Dus eerlijk delen, jezelf altijd in de ogen kunnen kijken over de beslissingen die je neemt en dat speelt in mijn werk een hele belangrijke rol. Als je aan de ene kant van de balans oma hebt met een pensioen en aan de andere kant van de balans een jong stel dat een huis wil kopen, hoe verdeel ik dan eerlijk het pensioengeld van oma versus de lening van het jonge stel? Wat is nou fair? Als het jonge stel de hypotheek niet meer kan betalen mag dat dan ten laste gaan van oma? Dat soort morele kwesties vind ik heel intrigerend en belangrijk, ook belangrijk voor mezelf om daar naar mijn gevoel de juiste keuzes in te kunnen nemen.
Amy: Ik heb gehoord dat dit ook een duurzaam huis is. Kan je daar iets over vertellen?
Herbert: Ja, graag zelfs. Toen wij dit huis dus 10 jaar geleden bouwden stond duurzaamheid nog niet zo hoog op de politieke agenda maar wel op onze agenda. Dus toen hebben wij gezegd “We willen een huis met aardwarmte”, dus ook met zonnepanelen. Wij hebben hier 50 zonnepanelen liggen. En als je aardwarmte hebt heb je eigenlijk geen gas nodig. Maar toen we dit lieten bouwen was dat zo ongewoon dat het ook in mijn gedachte nog niet helemaal ingedaald was. Dus het was heel normaal dat hier een gasaansluiting kwam. Maar daar hebben we nu alleen een klein gashaardje op zitten. En mijn vastrecht is veel duurder dan het gas dat ik in een jaar gebruik. Maar het huis is dus zo goed als energie-neutraal. We hebben toen ook al alles op ledverlichting gedaan en met sensoren; het licht gaat alleen aan als je er bent en als je ‘s avonds gaat slapen duw je op één knopje ‘zet alles uit’ en dan zet het alles uit dat uit kan zodat je zo min mogelijk een carbon footprint hebt.
Amy: Waar ben jij het meeste trots op in je loopbaan tot nu toe?
Herbert: Op collega’s die ik heb die op het moment dat ik ergens kom werken nog niet tot volle bloei zijn gekomen en mede doordat ik ze zo nu en dan een klein zetje heb gegeven enorm zijn gegroeid en soms eigenlijk veel belangrijkere mensen zijn geworden in het bedrijf dan ikzelf ben, maar zichzelf dat niet altijd realiseren.
Amy: En voor jezelf?
Herbert: Toen ik begon maakten we plannen op jaarbasis van “Wat willen we allemaal bereiken?” Daar maakte duurzaamheid geen onderdeel van uit. Toen ik in dienst kwam hebben we afgesproken dat de belangrijkste doelstelling die we hadden als hypotheekbedrijf de duurzaamheidsdoelstelling was. De andere doelen hoorden er natuurlijk ook bij, maar de duurzaamheidsdoelstelling was een hele belangrijke. Dat ging natuurlijk niet alleen over duurzaamheid in de zin dat we minder CO2 moeten uitstoten maar ook dat wij hypotheken willen verstrekken aan iedereen, ook aan de zwakkeren in onze samenleving. En ook in hoe wij met onze mensen omgaan en wat voor mensen we aannemen en dat we iedereen gelijke kansen geven. Dat is nu een paar jaar later – en dat is helemaal niet aan mij te danken – toevallig kwam dat zo samen; toen ik daarover nadacht dacht de rest van a.s.r. daar ook over na. We vonden elkaar op dat moment. Maar nu zit het wel in het DNA van het hypotheekbedrijf. Misschien zit het in het DNA van het hypotheekbedrijf wel ietsje meer dan in de rest van de DNA van a.s.r., waardoor a.s.r. ook altijd naar het hypotheekbedrijf kijkt van “Ze lopen een klein beetje voorop, ook in die duurzaamheidsgedachte” en daar ben ik heel trots op.
Amy: Wat streef je na in het werk dat je doet?
Herbert: Dat als ik ‘s avonds de laptop dicht doe denk van “Met het werk dat ik gedaan heb is de wereld toch een heel klein beetje beter geworden.”
Amy: Kun je daar een voorbeeld van geven wanneer je dat voor het laatst dacht?
Herbert: Heel vaak, als wij stappen nemen. Een leuk voorbeeld is dat we nu van de wetgever ook hypotheken mogen verstrekken aan bestaande klanten om een huis te verduurzamen. Daar zijn allemaal regels voor gemaakt en de manier waarop wij bij a.s.r. daarnaar kijken is van “Hoe kunnen we het nou toch binnen die regels voor elkaar krijgen?”, terwijl ik in de markt weleens een beetje proef dat er alleen maar gemopperd wordt van “Deze regel is niet uitvoerbaar en daarom doe ik maar niks.” Dat zit gewoon helemaal niet in de genen van a.s.r.. Daar ben ik heel vaak trots op. Omdat het met corona zo moeilijk is om stageplekken te vinden hebben we vier stagiairs zitten. Ik ben echt supertrots op die stagiairs, die doen fantastische dingen. Daar kan ik echt heel gelukkig van worden als ik dan een gesprek met hen gehad heb. Dan denk ik “Dat wordt onze nieuwe generatie.”
Amy: Heb jij specifieke personen of boeken die jou geïnspireerd hebben?
Herbert: Kate Raworth is voor mij wel een inspirerende dame. Zij heeft Doughnut Economics geschreven. Ik heb recentelijk Fantoomgroei gelezen, dat vond ik een heel mooi boek.
Amy: Waar gaat het over?
Herbert: Over dat de afgelopen decennia onze economie heel erg gegroeid is maar de inkomens zijn helemaal niet veel gegroeid. Dat heeft dus geleid tot heel veel scheefgroei in de economie.
Amy: Ben ik iets vergeten te vragen?
Herbert: Nee, ik denk het niet. Ik denk dat wij een heel leuk gesprek hebben gehad.
Amy: Ja! Ik zou je willen vragen om de volgende zin af te maken: Wonen is…
Herbert: Een plezierige plek voor je gezin creëren.
Amy: Bedankt voor het leuke gesprek! Namens Lawood mag ik je nog een bedankje aanbieden.
Herbert: Wat leuk!
Leuk dat je luisterde naar de podcast Leaders in Wonen. Voordat we afsluiten wil ik graag de partners van deze podcast bedanken: NHG, Calcasa en Hyarchis. Vergeet je niet te abonneren bij Spotify of Apple, tot de volgende podcast!
Recente reacties