Transcriptie: Merlyn van den Berg & Reinier van der Heijden
Amy: Welkom bij de podcast Leaders in Wonen. Ik ben Amy en ik ga in gesprek met de leiders in de woningmarkt. Waarom? Omdat wonen iedereen raakt. Veel thema’s in de woningmarkt vragen om een oplossing, daarom ga ik op zoek naar de antwoorden van de leiders. Bovendien wil ik deze mensen leren kennen. Wie zijn het eigenlijk en wat drijft ze? Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door onze partners Calcasa, Quion en RNHB.
Amy: Vandaag ga ik in gesprek op kantoor bij HDN in Utrecht met Merlyn van den Berg en Reinier van der Heijden, de directie van HDN oftewel Hypotheken Data Netwerk. Leuk om hier te zijn!
Reinier: Welkom!
Merlyn: Ja, leuk dat je er bent!
Amy: Toen ik jullie had uitgenodigd om deel te nemen aan de podcast Leaders in Wonen zeiden jullie “Leuk, maar dan doen we dat graag in een duo-interview.” Het lijkt me ook daarom leuk om daar even op in te zoomen, jullie als duo. Want samen voeren jullie de directie van HDN. Ik zou willen beginnen met de vraag: Hoe hebben jullie de rollen binnen HDN verdeeld?
Reinier: Vrij natuurlijk. We hebben een portefeuilleverdeling gemaakt met name omdat het voor de medewerkers en andere mensen ingewikkeld werd wie nu precies wat deed. Wat we samen doen is echt het hele strategische verhaal, dus waar we met HDN heen willen, waar de woningmarkt heengaat, waar de hypotheekmarkt heengaat, en hoe we dat willen bereiken. Verder doe ik HR, ik doe de commercie en we hebben een heleboel projecten die we onderling verdeeld hebben. Dat is een mooi stukje voor jou, denk ik.
Merlyn: Ja, dus projecten gedeeltelijk, maar ook finance en risk, dat zit dan meer in mijn hoek. Zo verdelen we het een beetje.
Amy: En qua achtergrond, wat brengen jullie allebei mee naar HDN?
Reinier: Ik heb hiervoor bij Meetingpoint gewerkt en daarvoor bij Aegon. Dus ik had veel ervaring en kennis in de verzekeringsbranche en veel ervaring met hubs, internetachtige zaken. Dat breng ik mee.
Merlyn: Ik kom bij a.s.r. vandaan, de verzekeraar. Daar heb ik vrij lang gezeten, eigenlijk altijd wel in de hypotheekhoek. Ik heb één uitstapje gemaakt naar de vastgoedtak, en toen weer terug naar die hypotheekhoek. Ik denk dat ik op dit moment vooral in de IT Change hoek ben terechtgekomen.
Amy: Hoe is het eigenlijk gekomen dat jullie beide directie van HDN zijn geworden?
Reinier: Ik was er als eerste, ik was de eerste werknemer van HDN na 23 jaar. Vervolgens hebben we bedacht “Er moet een tweekoppig bestuur zijn, in het kader van uitval en dergelijke.” Daar was eerst Denise Kreft, die heeft op een gegeven moment besloten dat zij ermee wilde stoppen. Toen kwam na een uitvoerig verhaal Merlyn op de proppen.
Merlyn: Ik weet het nog heel goed, dat is nu bijna drie jaar geleden.
Reinier: Dat gaat snel!
Merlyn: Ja, dat gaat supersnel! Toen werd ik gebeld door een oud-directeur van mij, die zei “Mag ik je op de shortlist zetten voor HDN? Er komt daar een functie vrij. Ik denk dat het wel goed is om daar te gaan praten.” Bij a.s.r., de hypotheek job die ik daar altijd gehad heb, had ik zoiets van “Nou, HDN, allemaal leuk maar het is een vereniging en al die verschillende belangen. Uiteindelijk hebben we één belang.” Maar iedereen heeft natuurlijk zijn eigen commercie, al die geldverstrekkers. Dus daar had ik niet zoveel zin in. Hij zei “Ga daar maar praten, het is echt anders als je daar eenmaal zit.” En dat heb ik gedaan. Zodoende dat ik drie maanden later mijn contract tekende en begon. Ik denk dat het wel inderdaad goed is om onderaan de streep – Reinier zei het al, hij is de eerste werknemer. HDN was altijd een consultancy club, dat is natuurlijk bekend, Da Vinci gerund. Inmiddels is HDN dermate groot en heeft een dermate belang in die keten dat het wel gewoon goed is dat er ook mensen in eigen loondienst zijn. Dat is er wat er eigenlijk op een gegeven moment gebeurd is, toen heeft het bestuur een onderzoek laten uitvoeren en daar is uitgekomen dat het goed was als er een bestuur en een directie kwam die de bedrijfsvoering ging doen. En zodoende. We zijn inmiddels met zeven man in loondienst en nog steeds heel veel externe inhuren en ik denk dat die balans een klein beetje verschuift. Er komen dan net iets meer mensen in loondienst bij, uiteindelijk. Maar ik denk dat het goed is om wel de schil te houden zoals we die nu hebben, los van alle ervaring en kennis en kunde die die personen hebben die we inhuren. Maar het geeft ook wel wat flexibiliteit voor eventuele moeilijkere tijden in de toekomst.
Amy: Wat heeft de doorslag gegeven om hier te gaan beginnen?
Merlyn: Het zijn de gesprekken die ik gehad heb en ik kreeg best wel veel energie van onder andere de gesprekken die ik met Reinier gehad heb, maar ook met de leden van de Raad van Commissarissen. Wat mij uiteindelijk daarbij aansprak is het feit dat het een klein team is, maar er ligt hier ook een uitdaging. De plek in de markt die wij hebben, de mogelijkheden die dat met zich meebrengt, dat is gewoon bijster interessant. En daaromheen uiteraard al de stakeholders, ik vind het toch wel heel leuk om partijen bij elkaar te brengen en ervoor te zorgen dat we met elkaar dezelfde kant opgaan. Dat kan binnen een bedrijf best ingewikkeld zijn, maar dan heb je in ieder geval wel één goed bedrijfsbelang. Maar binnen een vereniging, daar heb je heel veel verschillende belangen en dat is eigenlijk toch wel heel interessant om daarmee om te gaan. Ik kijk nu binnen bij grootbanken, maar ook bij verzekeraars en pensioenfondsen die allemaal hun eigen bedrijfsvoering voeren, maar dan moeten we wel met elkaar kijken “Dit proces voeren wij met z’n allen, we hebben allemaal profijt van het proces en de snelweg die er ligt. Hoe kunnen we dat beter maken zonder dat we in elkaars commercie of belangen komen?” Dat vind ik heel interessant en dat is heel leuk om te managen en om daar een deel van te zijn.
Amy: Reinier, zou jij iets kunnen vertellen over die uitdagingen en hoe jullie die anderen dan meenemen om allemaal diezelfde route te gaan bewandelen?
Reinier: Als we daar echt het antwoord op weten, dan hebben we het. Maar dat is de uitdaging en tegelijkertijd ook de worsteling waar je in zit. HDN is een coöperatie of een vereniging waarbij we net zo snel zijn als de langzaamste schakel. We proberen alle partijen zoveel mogelijk commitment te laten uitspreken voor de dingen die we aan het doen zijn, de dingen die we willen doen en proberen zo goed en zo kwaad als het kan – want al die partijen hebben ook weer hun eigen IT-kalenders en soms gaan de wettelijke moetjes voor, en dan schuif je naar achteren – probeer je het toch te bereiken. Dat is ook helaas heel veel pappen en nathouden. Dat proberen we zo goed en zo kwaad als mogelijk te doen. We verzinnen daar wel trucjes voor, dus met partijen die echt geïnteresseerd zijn doen we pilots. Zo zijn we nu met de digitale identiteit bezig om een pilot te doen en daar zitten een heleboel partijen echt bij aan tafel. Dan moet je denken aan Romeo, aan Obvion en ga zo maar door. Die partijen zitten ook samen met leveranciers aan tafel en we proberen daar dan echt iets tot stand te brengen en dat gaan we dan uiteindelijk maken. Dan kan iedereen zien dat het werkt en dan hoop je dat partijen zich aansluiten. Dus het is een beetje een olievlekwerking. Dat is hoe we het doen, we kijken heel erg samen naar “Wat is nu belangrijk en wat is minder belangrijk?”, want we zijn een relatief klein clubje met zeven medewerkers en daar zit nog een mannetje of dertien omheen. Dus we hebben een relatief klein budget waarmee we die hele hypotheekmarkt aan het doen zijn. We zeggen ook weleens gekscherend naar elkaar “We hebben een budget van ongeveer vijf miljoen op jaarbasis, maar we regelen er wel ongeveer honderd miljard aan hypotheken voor.” Dus dat is wel wat het is.
Merlyn: We zijn de afgelopen tweeënhalf jaar of iets langer bezig met het vernieuwen van ons platform, De Digitale Snelweg. Dus ik weet wel zeker dat ons nieuwe platform ons veel meer mogelijkheden geeft om niet inderdaad het principe te hanteren van ‘de langzaamste zorgt voor de snelheid’. Maar we kunnen inderdaad meer dingen gaan uitproberen en partijen kunnen ook zelf specifiek iets gaan kiezen wat ze willen gaan doen wat we met hen kunnen uitvoeren. Dus we staan veel meer gecentraliseerd waardoor we kunnen zorgen dat we in ieder geval iets sneller gaan dan wat we tot nu toe hadden.
Amy: Waar halen jullie inspiratie uit of waar kan je andere voorbeelden vinden waar dit soort initiatieven ook zijn waarvan jullie zeggen “Daar kijken we toch nog weleens naar”?
Reinier: We halen de inspiratie met name uit het feit dat we steeds proberen verder te kijken dan wat we zelf zijn. Wij zijn de hypotheeksector, als één van de founding fathers zijn we op het idee gekomen van Zorgeloos Vastgoed omdat iedereen vanuit zijn eigen silootje bezig is met “Kun je niet daarboven langs met elkaar dingen bedenken?” Dus daarin zit de inspiratie, tot aan de overheid toe. Ik heb niet een concreet voorbeeld waarvan ik denk “Die partij doet het echt supergoed.”
Merlyn: Wat ik meestal wel terugkrijg is dat hoe wij het hier geregeld hebben in de hypotheekmarkt op deze manier – dus eigenlijk hoe de banken ooit bedacht hebben dat het misschien een plekje is om met elkaar te regelen in plaats van met elkaar te concurreren – uniek is. Dat zie je niet op veel plekken. Dat zorgt er ook wel voor dat in Nederland – even gechargeerd, want je hebt niet zomaar een AFM-vergunning – een AFM-vergunning en een aansluiting bij HDN en je ligt van Noordoost-Groningen tot Zuid-Limburg op de plank. Dat vind ik op zich wel heel mooi, ik weet niet heel veel voorbeelden die dat op deze manier bewerkstelligen. Je hebt ECA, de tegenhanger van HDN, maar dan tussen de banken en de notarissen, die dit faciliteren. Zorgeloos Vastgoed vind ik wel een goed voorbeeld als je kijkt naar samenwerking. Wij als HDN zijn geen commercieel bedrijf, dat zullen we ook nooit worden. Dus wij zijn er niet in de basis om onszelf in stand te houden. Wij moeten ervoor zorgen dat het beter wordt voor de klant, uiteindelijk de consument, onze klanten zijn natuurlijk primeur de adviseurs en de geldverstrekkers, kredietverstrekkers en verzekeraars ook meegenomen. Daar moeten we het proces beter voor maken. Als je de samenwerking opzoekt met partijen buiten jouw gedeelte, dus buiten het financiële stuk, dus de adviseur en de geldverstrekker maar ook als je naar de makelaar kijkt en de notaris en het kadaster, als je daarmee het proces nog beter en efficiënter maakt zijn we alleen maar goed bezig met elkaar.
Reinier: Je triggerde me wel door je vraag, als je kijkt waardoor je geïnspireerd raakt, als je kijkt naar de technische mogelijkheden van het platform is de grote verandering die we de afgelopen jaren hebben gehad dat we nu 24/7 online zijn. Dus als er nu iets met het platform is doen we geen hypotheek. Dat is ontzettend wennen geweest in het begin met de service desk organisatie en ga zo maar door. Wat wel inspirerend is, is bijvoorbeeld hoe de gaming industrie dat allemaal doet met het laten zien van “Ik ben nog online met servers”, et cetera. Dus daar kijken we wel met een schuin oog naar, om partijen in de keten te laten zien van “Ben je online? Waar zit een storing of niet?” Het is niet dat we daar concreet mee in overleg zijn, maar ik kijk ook wel naar mijn puberende jongens die dan zitten te gamen en dan zitten ze op Steam en dan zie je op Steam dat een bepaalde server in Noordwest USA eruit ligt of zo. Dus dat doe je.
Merlyn: Het is wel interessant, We zijn eigenlijk door de jaren heen meer een IT-bedrijf geworden. Dus we laten nu zien hoeveel hypotheekaanvragen er over de lijn gaan of in Nederland per week rondgaan. Maar aan de andere kant, hoe doet je platform het en hoe gaat het technisch? Dat is wat Reinier net uitlegde, die informatie zit niet meer alleen maar aan de product managers en de sales kant van bedrijven, maar ook de andere kanten. De IT en de technische mensen willen graag weten “Hoe gaat het? Hoe loopt het proces?”
Amy: Zouden jullie iets meer kunnen vertellen hoe jullie dan samenwerken met die partijen? Want je noemde verschillende afdelingen, maar hoe positioneert HDN zich dan binnen die hypotheekmarkt?
Merlyn: We hebben onze leden, dat zijn de geldverstrekkers, de kredietverstrekkers en de verzekeraars. Dan hebben we alle gebruikers, dat zijn adviespakketten, de hypotheekverstrekkers, de adviseur op de hoek, maar ook de grote ketens, de servicers, de service ketens. We weten allemaal hoe ingewikkeld onze hypotheekmarktenketen is. Als je kijkt naar hoe wij samenwerken is het aan de ene kant daadwerkelijk het onderhoud en het beheer en de door ontwikkeling van de HDN standaard. Dus de taal waarop we met elkaar communiceren is eigenlijk gegroepeerd rondom werkgroepen. Dus we hebben meerdere werkgroepen waarin wij als HDN-voorzitterschap zorgen dat alles geregeld wordt en aan de andere kant de deelnemers die in de werkgroepen zitten zijn mensen van geldverstrekkers, van adviespakketten, van hypotheek-adviseursketens. Aan de andere kant hebben we de projecten en de door ontwikkelingen en daarin zitten we wel met dezelfde partijen, maar dan zit je echt in een projectvorm waar je met elkaar bekijkt “Wat willen we gaan doen?” We hadden vorig jaar de vraag of we het bankgarantieproces konden standaardiseren en automatiseren. Dan ga je in een project met een partij die dat vraagt en dan ga je kijken “Is daar behoefte aan?” Dan ga je het uittekenen en vervolgens ga je het met elkaar implementeren. Dan start je in een pilot voor bankgaranties. Dat zijn twee onderdelen, en aan de andere kant heb je ook nog de algemene samenwerking, dus dan heb je de samenwerking met automatisering of overleggen met de AFM of met andere stakeholders, NVB, Verbond, NHG, SIVI. Al die partijen, dat is het strategische en tactische overleggen, van “Waar willen we heen? Kunnen we elkaar ergens vinden? Kunnen we de samenwerking opzoeken?” Dat is een beetje de hoofdmode, denk ik.
Amy: Waar zit de moeilijkheid in het hele proces?
Reinier: In een aantal dingen. Het eerste is, wij verzorgen de hypotheektaal. Als je een taal verzorgt ontstaan er dialecten. Die dialecten wil je eigenlijk weer terug vormen naar de taal. Dat betekent dat er een heleboel overleg is. We zijn wel met heel weinig mensen, maar af en toe lijkt het weleens de Verenigde Naties, een heleboel commissies die er allemaal mee bezig zijn. Dat zijn de goede gesprekken, maar daar moeten wel partijen hun eigen weg in vinden. Voor de ene partij is iets belangrijker dan voor de andere partij, dus daar zit een heel proces aan. Dat is lastig, maar daar komen we wel uit.
Merlyn: Dat stuk, en iedereen heeft ook zijn eigen kalender. Begin maar een keten te vormen voor een bepaald product, een bepaald nieuw proces, dan kun je prima een keten vormen. Maar als dan één partij in die keten toch iets anders net belangrijker vindt of net even geen tijd heeft om dit nu te doen, hoe zorg je dan met elkaar dat je een planning krijgt waar je ook allemaal volledig achterstaat en kan halen en het werk ook gaat uitvoeren? Ik denk wel dat dat de lastigheid is. Dus je praat inderdaad heel veel voordat je uiteindelijk ergens komt. En dat is ook gelijk soms wel echt een frustratiepunt.
Amy: Dat wilde ik net vragen, is dat niet soms heel lastig om geduldig te blijven?
Merlyn: Dat is soms wel lastig, ja. Dat is ook één van de dingen waarvan ik van tevoren dacht “Ik ga niet bij een vereniging werken.” Ik heb in die projecten gezeten bij HDN, echt niet, hoor! Dus dat is soms wel lastig. Het is op zich ook wel weer een mooie leerschool, op de juiste momenten in te stappen en te zeggen “Nu gaan we door.” We moeten niet te reactief zijn en wachten tot iedereen in onze omgeving meegaat, we moeten het ook gewoon als HDN doen, steeds meer naar voren stappen. We gaan het gewoon zo doen, punt. Of we nou wel of niet een hele rij partijen achter ons hebben staan die meegaan, we moeten soms ook even zeggen “We gaan dit doen.” Ik denk dat dat ook wel een verandering is van de afgelopen jaren, waarin we veel meer naar de resultaten kijken in plaats van alleen meer inspanningsverplichting of iets in die richting.
Reinier: Ja, het blijft wel koorddansen want je wil natuurlijk uiteindelijk dat partijen er wel op inspringen. Dus je bent altijd op zoek, en dat is voor mij ook wennen geweest toen ik hier kwam werken, ik kom uit een commerciële tent en ieder dubbeltje moet je omdraaien en bij HDN was het echt zo’n verenigingsgevoel. Daar probeer je de middenweg in te vinden. Dus aan de ene kant wat Merlyn zegt, kordaat en kort op de bal zitten, aan de andere kant moeten partijen ook als stakeholders met elkaar erover kunnen sparren en kunnen spreken. Dat podium moet je als HDN de partijen ook bieden. Als je dat niet doet verlies je iets unieks van HDN. Dat is steeds een beetje tweaken, koorddansen.
Amy: Je zei in je inleiding “Toen ik zelf niet bij HDN werkte dacht ik ‘HDN?'” Hoe zou je willen dat anderen nu HDN zouden zien of zouden omschrijven?
Merlyn: Goede vraag! Ik zou bijna willen zeggen dat ik me toch ook echt wel een beetje vergist heb toen ik aan de andere kant zat in HDN. Maar goed, ik weet niet of dat altijd zo is als je ergens verschuift. HDN is er met een reden ooit neergezet. Ik ben wel onder de indruk van wat we hier doen en wat de mensen hier allemaal bereikt hebben met wat we hier hebben staan. Ik hoop dat partijen dat ook wel inzien. Ik realiseer me al te goed nu ik aan de andere kant zit dat het makkelijker praten is dan wanneer ik daar stond. Daar denk je “Er zit weer zo’n bank te zeuren, schiet nou eens op”, terwijl er best wel wat werk verzet wordt.
Amy: Reinier, wat zou jij aan het lijstje toevoegen met wat er dan bereikt is binnen HDN, waar je echt trots op bent?
Reinier: Ik denk dat we als HDN trots mogen zijn op de ontwikkeling die we aan het doormaken zijn. We zijn steeds professioneler aan het worden, met die 24/7 is het platform al gezet, maar ook op het gebied van de standaard, op het gebied van certificeren van mensen of ze wel voldoen aan de taal, en dergelijke. We zijn wel allemaal stappen aan het maken. We hebben vorig jaar de eerste stap gezet met SOC 2, dus dat betekent dat je aantoonbaar in controle bent en daar zijn we nu heel hard mee bezig, dat betekent dat we alle processen in kaart hebben gebracht en dat je er echt trots op mag zijn dat je een IT-bedrijf bent geworden dat voldoet aan een bepaalde standaard. Dat is een hele belangrijke stap, denk ik, want dat maakt dat we het vertrouwen dat we in HDN hebben met z’n allen, dat we daar een fundament hebben neergezet. Dat vind ik echt heel mooi om te zien, dat het team daartoe in staat is.
Amy: Ik vind het wel mooi en opvallend dat je zegt ‘IT-partijen’, dat je je toch echt als zo’n partij neerzet. Je kan natuurlijk ook ‘vereniging’ zeggen, maar als je jezelf wil neerzetten als IT-partij, dan hoort daar ook zoiets bij.
Reinier: Dat klopt, ja.
Amy: Is dat echt een switch die jullie wel meer maken?
Reinier: Als je de IT-partij wel in verenigingsvorm ziet. Dus het niet dat we los van HDN een IT-partij zijn. Nee, HDN is een IT-bedrijf geworden dat gericht is op hypotheek. Het probeert het zo goed mogelijk te doen en om dat zo goed mogelijk te doen heb je een aantal zwemdiploma’s nodig en dat is een SOC 2 type 1 en een SOC 2 type 2.
Merlyn: Je blijft ook een vereniging, dat merk je natuurlijk aan alles wat we doen en laten. Alleen, ik denk dat het wel goed is om het af en toe een beetje gescheiden te zien en dus inderdaad te zeggen “Allemaal leuk en aardig, maar we gaan nu gewoon die kant op”, in plaats van te vragen “Is iedereen het er mee eens?” Soms moet je gewoon even wat strakker zitten.
Amy: Als we het hebben over de belangrijke thema’s die nu bij jullie op de agenda staan, zou je daar iets meer over kunnen vertellen?
Reinier: Ik heb net SOC 2 al genoemd, we zijn bezig met zaken rondom actief beheer, we kunnen zo dadelijk nog wel toelichten wat dat allemaal is. We zijn heel hard bezig met Zorgeloos Vastgoed en we hebben een aantal initiatieven lopen zoals bijvoorbeeld de digitale identiteit van de Nederlandse burger/consument die op één of andere manier de keten in moet komen. Dat zit meer aan mijn kant rondom de innovatie.
Merlyn: Als je kijkt naar het hypotheekproces, gewoon überhaupt een aanvraag, dan is natuurlijk de digitalisering van een document naar data een hele belangrijke. Dus brondata en de betrouwbaarheid daarvan en dat goed door de keten krijgen, dat is wel echt eentje dat bij ons heel hoog op de agenda staat en waar we met de keten gewoon goed naar moeten kijken. Hoe willen we dat doen? Hoe gaan we die data binnenhalen? Dat zijn commerciële partijen, de consumenten dataleveranciers, je hebt de rechtstreekse bronnen waar we naartoe moeten. Dat is ook echt wel een uitdaging voor de komende jaren. Ook omdat we een keer die stap moeten zetten. Hoe gaan we nu eens een keer van die documenten af en hoe zorgen we ervoor dat de markt het ook gaat gebruiken? Het hele werkgeversverklaring-stuk, we hebben een mooi nieuw proces neergezet, met de markt. De markt heeft inkomensbepaling in loondienst neergezet, dat is een extra proces. Maar het andere proces is er nog steeds, werkgeversverklaring salarisstrook. Dan maken we het dus niet simpeler, dan heb je gewoon twee processen die gemanaged moeten worden door een adviseur en een geldverstrekker. Dat maakt het dus niet goedkoper, dat maakt het niet efficiënter, hoe gaan we ervoor zorgen dat we van het ene documentje daadwerkelijk overgaan naar de data? Dat zijn wel vraagstukken die we met elkaar moeten gaan beantwoorden.
Amy: Laten we inzoomen op actief beheer, wat doen jullie hiermee?
Reinier: Vanuit HDN zitten we van oudsher natuurlijk op die hypotheekaanvraag. Dus er komt een klant bij de adviseur, de adviseur kijkt wat het beste past en dan wordt de aanvraag gedaan. Je zult natuurlijk op termijn zien dat als de aanvraag is gedaan, dat een consument of een intermediair namens de consument de hypotheek wil beheren. Dat kan zitten in van alles en nog wat, verschillende soorten mutaties en die mutaties proberen we te standaardiseren. Een hele moeilijke daarbij is bijvoorbeeld de echtscheiding, het ontslag hoofdelijk aansprakelijkheid. Ik denk dat jij die beter kan toelichten dan ik?
Merlyn: De echtscheiding triggert een aantal processen. Het is niet alleen maar een poppetje eraf en misschien een poppetje erbij. Maar ook een omzetting, een verhoging, al dat soort dingen. Daarmee pak je gelijk het hele brede proces, want al die losse processen zijn zaken waar je geen echtscheiding voor hoeft te hebben, bijvoorbeeld een omzetting van je hypotheek, en dat scala aan processen zijn we nu inderdaad aan het standaardiseren. Dat is best wel lastig, want zoals Reinier zegt, we zitten eigenlijk in de basis altijd op de aanvraag en nu gaan we ook op verzoek. De wens is ook zelf om het beheerproces te gaan doen en dat wordt ook steeds een belangrijker proces. We hebben het er natuurlijk ook al jaren over in de markt. Een goede hypotheekadviseur beheert zijn portefeuille, beheren wordt belangrijker. Dat is natuurlijk echt al jarenlang het verhaal. Het gebeurt nu al, maar ik denk dat het ook steeds meer gaat gebeuren. Dus het is gewoon goed dat de data up to date is. Ik heb ook wel een stukje afgelost van mijn hypotheek zonder dat mijn hypotheekadviseur het weet, als ik nu iets wil doen kan hij mij niet gelijk een goed advies geven. Dus ik denk dat dat wel een belangrijk proces is en ook een mooie ontwikkeling voor HDN om daar in bij te dragen, om te zorgen dat dat proces ook gestandaardiseerd wordt en dat dat soort processen niet meer via de mail verlopen.
Reinier: Plus dat het proces door het voortschrijden van de techniek steeds meer hybride wordt. Wat jij ook net zegt, de consument kan ineens dingen doen in die hypotheek in de portal van de geldverstrekker zonder dat het intermediair het weet. Dus hoe wil je dan op een eenvoudige manier als consument het intermediair wel weer hebben voor advies? Hoe kun je dat dan met elkaar gaan regelen? Dan moet je eigenlijk zorgen dat de geldverstrekker kan synchroniseren met de adviseur, hoe ga je dat dan op een gestandaardiseerde manier met elkaar doen? Daar hebben natuurlijk geldverstrekkers hun eigen visie op, want die hebben hun eigen portalen en dergelijke. Daar zitten wij in als HDN met een standaard en de adviseurs hebben daar natuurlijk ook belangen. Dat moeten we bij elkaar zien te brengen.
Merlyn: Ik denk dat het wel belangrijk is, zeker in het beheerproces, want de klantportals en dergelijke zijn er gewoon, het is niet het doel dat je alles altijd maar via de HDN moet doen. Het moet vooral zijn dat het met elkaar gaat, dus de basis, de standaard. Dus ook in het beheerproces, als we met elkaar allemaal op dezelfde manier praten, of het nou in je eigen klantportal gaat, dan wordt het proces voor iedereen gewoon een stukje efficiënter.
Amy: We hebben het natuurlijk over meer inzicht geven en het makkelijker maken voor consumenten. Daar hoort ook Zorgeloos Vastgoed bij en het afsprakenstelsel. Zouden jullie daarover iets meer kunnen vertellen, waar jullie staan en wanneer de eerste zichtbare resultaten daarvan ook te zien zijn?
Merlyn: Absoluut! Zorgeloos Vastgoed bestaat inmiddels ook alweer twee jaar. Vier partijen bij elkaar, dan moet er veel gesproken worden, dan heb je wel je hobbels en soms wat dichtere deuren. Maar bij Zorgeloos Vastgoed hebben we een afspraak gesteld. Die hebben we vorig jaar ook aangeboden aan het ministerie. Wat we daar beogen is eigenlijk de samenwerking tussen die vier partijen. Dus dat de samenwerking tussen de makelaardij, adviseursgeldverstrekkers, notarissen en het kadaster beter verloopt en dat de poortjes tussen die verschillende ketens gewoon vlekkeloos gaan en dat we niet vertalingen hoeven te doen, dat we niet zaken hoeven aan te passen. Dus het afsprakenstelsel gaat vooral over hoe deze vier partijen met elkaar communiceren waardoor de consument – die hoeft het woord ‘Zorgeloos Vastgoed’ niet te kennen, die hoeft de hele instantie niet te kennen – merkt dat het proces soepel verloopt. Dat is wat we met elkaar hebben afgesproken. Dus daar zijn een aantal afspraken over gemaakt, dan gaat het over de standaard taxonomie van woning, de ene noemt het object, de ander noemt het vastgoed, de ander noemt het pand. Dat alleen al, dan heb je het echt over veldniveau, hoe we dat kunnen samenbrengen en zorgen dat we dat op dezelfde manier doen. Dus dat is belangrijk, het afsprakenstelsel, de taxonomie van in ieder geval het koopcontract, dat is wat er nu ligt. Het koopcontract is, als je naar hypotheekproces kijkt, één van de weinige documenten – en misschien wel het enige, zeker bij een simpele hypotheek – dat nog niet gestandaardiseerd is. Het is zelfs niet gedigitaliseerd, er is geen koopcontractinstantie, de makelaar maakt het, er zitten heel veel verschillen in. Deze vier partijen hebben bedacht “Dat document moeten we digitaal maken.” Echt digitaliseren, dat die data van de makelaar gaat en overal in het proces hetzelfde document gebruikt wordt of dezelfde data gebruikt wordt. Er zijn best ook wel veel discussies over de architectuur en hoe we dat met elkaar moeten invullen. Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen manier waarop hij bepaalde zaken doet in zijn eigen deel van de keten, maar ik denk dat we wel mooie stappen aan het zetten zijn. De planning zegt dat we in Q3 een koopcontract door de keten hebben. Dat zou supermooi zijn. Dan heb je een UWV-verzekeringsbericht en een koopcontract en je belastingaangifte voor je vermogen. Dan zou je misschien zomaar eens kunnen hebben dat je een volledige digitale hypotheek er doorheen kan gooien. Dat zou natuurlijk echt supergaaf zijn. Als HDN zijn we van de hypotheekmarkt, maar door de samenwerking met deze partijen zijn we nu ook echt een woningmarkt. We pakken het gewoon breder, en dat vind ik wel gaaf.
Amy: Er is natuurlijk ook een verduurzamingsopgave, volgens mij hebben jullie daar ook recent een duurzaamheidsdashboard voor ingericht. Reinier, zou je me kunnen vertellen wat je precies in het dashboard ziet en hoe dat ook echt kan bijdragen aan de verduurzamingsopgave?
Reinier: Je ziet natuurlijk dat alle geldverstrekkers ook hun steen willen bijdragen aan verduurzaming. Die hebben verduurzaamde hypotheekproducten. We hebben vanuit HDN zitten nadenken “Wat kunnen wij hier nu doen?”, want wij maken natuurlijk zelf geen producten. Het enige wat we wel kunnen doen is alles wat over ons platform zit tot op een zeker niveau teruggeven aan de keten. Dat doen we met onze HDN-index en met onze data. Daar hebben we uiteindelijk bepaald van “Laten we een aantal duurzaamheidsindicatoren naar voren trekken.” Die duurzaamheidsindicatoren kun je dan vervolgens in de keten teruggeven en daardoor kun je de keten in staat stellen om te meten of er voortgang gemaakt wordt op duurzaamheidsgebied of niet. Dus dat is wat we hebben gedaan, dat is hartstikke mooi en daar zijn we hartstikke trots op. Ik kan het natuurlijk nu niet laten zien.
Merlyn: Onze echte rol op verduurzamingsvlak is meer vanuit onze maatschappelijke rol, wij zijn de partij die inzichten kan verlenen als het gaat over verduurzaming vanuit aanvraag. Er zijn natuurlijk heel veel mensen die misschien een spouwmuur vullen zonder dat het überhaupt langs een adviseur komt. Maar op vlak van aanvragen en oversluitingen kunnen wij dat wel zien. Ik denk dat de bijdrage om inzicht te geven wel heel erg van belang is. Maar als je kijkt naar ons hypotheekproces, als HDN hebben we gezegd “Efficiëntie in die markt; het proces moet zo efficiënt mogelijk zijn.” De vragen die verplicht zijn voor een adviseur om te vullen om door een geldverstrekker een goede acceptatie te kunnen doen moeten van belang zijn voor het proces. Vorig jaar hebben we vanuit dit onderwerp twee vragen toegevoegd aan een aanvraagtraject. Eén is: Is verduurzaming besproken in het advies? Twee is: Wordt er verduurzaamd? Zo ja, is dat dan volgens de standaard manieren of is er misschien financiering buiten die hypotheken door een schenking of eigen vermogen? Dat zijn natuurlijk vragen die in principe niks bijdragen aan efficiëntie van het hypotheekproces. Adviseurs moeten zelfs meer invullen. Alleen, wij vinden van wel, en dat hebben we samen met de sector collectieve verduurzaming gedaan. Wij vinden dat het wel bijdraagt aan het maatschappelijk vraagstuk dat er ligt, om het klimaatakkoord van Parijs te halen, maar ook voor onze eigen kinderen en eventueel kleinkinderen, voor te zorgen dat er straks nog wat is. Dat klinkt natuurlijk heel groots. Dan hebben we zoiets van “Daar kunnen we aan bijdragen op deze manier.” Dus deze vragen hebben we toegevoegd en die vragen zijn ook een beetje de basis van het dashboard, inclusief energie labels en we gaan nog veel verder uitbreiden. Maar je kan wel zien wat er dan gebeurt in de markt.
Amy: Verwachten jullie ook dat dat aanzet tot ander gedrag?
Reinier: Dat hopen we in ieder geval, ja.
Merlyn: Het is natuurlijk net gelanceerd. Het SEH-congres komt eraan, dan wordt er echt aandacht aan besteed en dan wordt er ook echt gekeken naar “Welke adviseurs zijn nou heel duurzaam bezig?” We nemen het mee in een advies of gesprekken, dus daar wordt wel steeds meer aandacht aan gegeven. Door die aandacht die we eraan geven met elkaar, met de collectieve sector, met het convenant vanuit de BZK creëer je wel een bepaalde beweging.
Reinier: Ja, nu staan we aan het begin.
Merlyn: Het gros van de adviseurs vanuit de sector collectieve verduurzaming heeft een verduurzamingstraining gedaan. Ik denk dat dat bijdraagt en nu begin je langzaam stappen te zetten. Wij zijn heel blij dat wij een bijdrage kunnen leveren vanuit HDN door in dit geval inzichten te creëren zodat we toch wel iets kunnen bijdragen aan het onderwerp.
Amy: Zijn er andere thema’s waar jullie nog mee bezig zijn waarvan jullie zeggen “Dat moeten we echt nog even noemen”?
Reinier: Dan blijven we terugkomen op die digitale identiteit. Je gaat als Nederlander een bepaalde digitale identiteit krijgen en op basis daarvan kun je een bepaald aantal digitale acties doen. Hoe gaan we dat met elkaar in de hypotheekbranche regelen? Dat betekent dat we dus ook bezig zijn in initiatieven die buiten de hypotheekbranche omgaan en buiten de woonbranche omgaan, want als jij een digitale identiteit hebt kan je ook met je zorg dingen doen. Dus daar gaat iets ontstaan en dat betekent dat je daar wallets en dat soort zaken op je af ziet komen. Dat is wel iets waarvan we nu stevig de vinger op de pols houden om in ieder geval voor het hypotheekdomein te kunnen bepalen of te kunnen definiëren waar het heengaat zodat we met elkaar kunnen bedenken wat we dan moeten gaan doen.
Amy: Welke termijn heb je dan voor ogen wanneer je daar echt keuzes in moet gaan maken?
Ruben: Dat hangt natuurlijk af van de snelheid van het traject en de snelheid van het traject wordt door de overheid met name geïnitieerd. Dus dan is de horizon lang, dan praat je al over 15 jaar of zo. Wij zijn wel al heel dichtbij huis bezig met allerlei experimenten, bijvoorbeeld Goed Idee in samenwerking met Vidua Wonen van de NVM, waarbij we proberen een digitale identiteit die Europees geaccepteerd is een entree te laten maken. Daarnaast allerlei andere partijen die daar ook aan voldoen ook een entree te kunnen laten maken. Dus we zijn er al wel mee aan het experimenteren, dat zal dit jaar of volgend jaar zijn beslag krijgen. Dan hopen we dat we daar enorm veel van kunnen leren zodat we dat ook weer kunnen teruggeven aan bijvoorbeeld initiatieven rondom Zorgeloos Vastgoed. Dat moet het in beweging komen, maar waar die beweging dan precies heengaat is een beetje de rechterkant van de horizon. Zo moet je dat dan zien, niet dat je nog een spot kan aanwijzen.
Amy: We hebben het nu heel veel gehad over HDN en wat jullie allemaal voor mooie dingen aan het realiseren zijn. Ik zou nog wel willen weten wat voor jullie echt belangrijke momenten in je carrière zijn geweest, waarvan je denkt “Dat neem ik eigenlijk nu nog altijd mee in mijn tijd hier bij HDN.”
Reinier: Ik was net afgestudeerd en had net mijn eerste baan toen mijn vader overleed. Dat is inmiddels al bijna meer dan dertig jaar geleden. Dat is wel een moment geweest dat impact op mij gemaakt heeft, ook zakelijk gezien. Het betekende dat ik heel erg teruggeworpen werd op het relativerende vermogen van “Het gaat toch allemaal door.” Dat heeft mij zakelijk wel geholpen doordat ik mezelf op de ene of andere manier heb aangeleerd om ook zaken los te durven laten zodat er iets ontstaat in plaats van taakgericht bovenop met lijstjes erop zitten te duwen, wat ik ook wel heb geprobeerd maar wat mij minder aanspreekt.
Amy: Kan je een voorbeeld noemen wanneer je dat gedaan hebt en dat dus een hele mooie uitwerking had?
Reinier: Wat ik net aanhaalde, dat traject Goed Idee is ook een traject wat aan het ontstaan is waarbij partijen overgenomen worden door andere partijen en dan heb je op een gegeven moment “Ik moet hier nu inspringen en duidelijkheid hebben.” Maar het is beter om dan de partijen bij elkaar aan tafel te zetten en de partijen met elkaar te laten ontdekken wat er voor hun van belang is, in plaats van dat je vanuit jezelf gaat vertellen wat je belangrijk zou moeten vinden. Want dan zit er minder van jezelf in.
Amy: En jij?
Merlyn: Ik zat ook even te denken. Er zijn wel een aantal momenten geweest in mijn leven, het kruispunt principe, ga je links- of rechtsom? Maar ik denk dat het belangrijk is dat ik op een gegeven moment een manager had die zei “Ga eens achteroverleunen. Ga nou eens gewoon zitten, ga nou eens kijken wat er om je heen gebeurt in plaats van dat je alleen maar erbovenop zit.” Ik had veel ongeduld, wat ik nu veel beter onder controle heb. Als iets niet lukt, dan regel ik het wel. Dat is ook wat iedereen wel zei, “Geef het maar aan Merlyn, die regelt het wel.” Toen dacht ik op een gegeven moment “Wacht even, geef het aan Merlyn, ze regelt het wel? Dat hou ik niet mijn hele leven vol. Dat moet anders.” Hoe lastig ook, maar ik denk dat het voor mij wel belangrijk is dat ik inderdaad wat meer op mijn handen ben gaan zitten en wat rustiger daarin ben geworden. Dat heeft iemand wel zes keer tegen mij moeten zeggen voordat ik het daadwerkelijk echt serieus nam. Want ik dacht “Als ik het dus niet doe komt het niet goed. Dan gaat het gewoon fout, dus ik moet het wel doen.” Toen bleek dat het helemaal niet fout gaat als je het niet doet en het aan iemand anders overlaat. Maar ik denk dat het wel belangrijk is en voor de rest zijn het vooral voor mij mensen geweest in mijn carrière die me dingen hebben laten inzien of me een schop onder mijn kont hebben gegeven dat ervoor gezorgd heeft dat ik gevoelsmatig wel echt stappen heb gezet, ook als persoon zelf.
Amy: Als je kijkt naar de rol die jullie nu hebben binnen de hypotheekmarkt en de woningmarkt, wat wil je zelf voor bijdrage hebben?
Reinier: Dat vind ik een hele moeilijke vraag want ik probeer mezelf in het hele geheel van HDN weg te cijferen omdat het gaat om HDN en niet om Reinier of Merlyn. Het gaat om HDN en wij moeten als HDN betrouwbaar zijn. We moeten the point of trust zijn in het hypotheekdomein en vandaar uit kun je met partijen verbeteren. Als ik dan kijk naar mezelf, dan zou ik ook daarin iets enorm betrouwbaars, integers, rotsachtig willen hebben.
Merlyn: Elke keer kom je weer terug op “Wat wil je als HDN?” Je bent iemand voor efficiëntie in de keten. Dus wat wil je dan als HDN? Persoonlijk zou ik het supergaaf vinden als wij het inderdaad voor elkaar krijgen om het hypotheekproces volledig gedigitaliseerd te hebben. Met de mensen die we hier hebben zitten en de leden en gebruikers, ik zie dan zo’n lijntje met allemaal data voor me, dat lijkt me briljant als dat iets is wat we gewoon voor elkaar krijgen en niet iets wat over tien jaar pas is. Het gaat veel sneller dan het ooit ging, de ontwikkelingen gaan veel sneller. Maar nog steeds heb ik bij sommige dingen wel het idee dat het gewoon heel lang duurt. En ik zou het gaaf vinden als HDN een bijdrage kan leveren aan dat proces. Los van de komende jaren zal ook wel de manier waarop wij werken en wat wij doen, onder andere door technologische ontwikkelingen, echt wel veranderen. Maar dat we daarin mee kunnen gaan en dat we ook kunnen zorgen dat waar wij voor staan als HDN, waarvoor we ooit zijn neergezet en wat nog steeds geldt, dat dat gewoon blijft bestaan.
Reinier: Maar dat staat los van onszelf.
Merlyn: Ja, los van onszelf.
Reinier: Dat is gewoon HDN wat we met z’n allen willen.
Merlyn: Ja.
Amy: Je gaf al eerder aan “Ik vind het heel mooi om die verbindende rol te hebben en die partijen bij elkaar te brengen” en jij zegt “Ik wil de rol hebben om als betrouwbare partner daarin te staan.” Dus misschien dat jullie elkaar daar ook in aanvullen of als je daar samen in optrekt dat je dat ook voor elkaar krijgt.
Merlyn: Ik denk dat wij op sommige vlakken ook best wel heel erg op elkaar kunnen lijken. Maar dat kan soms ook lastig zijn, we willen allebei gaan als een soort van gaspedaal en go. Maar dat zorgt er ook wel voor dat als de ene gaat, dat de ander dan wat rustiger doet. De verandering in je stijl en in wat je doet, dat kunnen we allebei wel goed. Daardoor zijn we ook wel een prima duo.
Reinier: Ik denk dat het wel een kracht van ons samen is dat we allebei openstaan voor feedback. Dus als Merlyn zegt “Ik vind dat jij dit en dit beter kan”, dan sta ik daarvoor open, hoe moeilijk het af en toe ook is. En omgekeerd ook. Maar dat delen we bijvoorbeeld ook met de Raad van Commissarissen. We zijn eigenlijk met HDN, maar ook voor onszelf continu bezig om jezelf te verbeteren. Dat vind ik echt een hele mooie reis.
Amy: En dat haalt het beste uit jullie beiden naar boven.
Reinier: Ja.
Merlyn: Ik ben het daarmee eens. Eén van de dingen die ik dacht toen ik mijn overstap hiernaartoe maakte was van “Dit is een klein team, dan lunch je elke dag met dezelfde mensen.” Wat ik nu echt heel gaaf vind – los van het elke dag lunchen, wat ook niet zo is. Zeker in corona-tijd niet – we hebben gewoon echt een team. Of je nou je salaris maandelijks vanaf de HDN-rekening krijgt of vanaf een andere rekening, de mensen in het team maken ons ook gewoon wat we zijn. Die realiseren ook de zaken, dat vind ik wel gaaf.
Amy: Ik had een eerder interview met Bas van Asseldonk van Quion. Hij had een vraag voor jullie: Wat gaan we de komende jaren doen om nog meer te zorgen voor de digitale snelweg, dat die verder kan uitbreiden en hoe kunnen we dat nog makkelijker maken om samen te werken in deze branche en de kosten omlaag te brengen?
Reinier: Om vanuit mijn kant een simpel antwoord te geven: het zit uiteindelijk in het feit dat je in de keten met elkaar moet bepalen wat je wil gaan doen en dat wat je hebt bepaald dat je wil gaan doen, daar moet de partij ook de middelen voor vrijmaken. Als de partijen met de kaarten tegen de borst blijven zitten en ze denken “We gaan dat allemaal niet doen”, dan ga je dat niet bereiken. Voor ons vanuit HDN is dat de truc die we moeten uitspelen. De inhoud is minder van belang. We kunnen een fantastisch verhaal over de inhoud vertellen, maar het gaat over strategie en het gaat over commitment voor die strategie.
Amy: In een volgend interview spreek ik met Jack de Vries, voorzitter van Vastgoedbelang. Merlyn, wil jij een vraag aan hem stellen?
Merlyn: Dat is wel grappig, hij is van de particuliere beleggers en wij zijn natuurlijk van de koopwoningen. Maar ik vind het interessante aan de huurkant dat ook daar een tekort is, net zo goed als aan de koopwoningen voor starters en het middensegment. Noem drie instrumenten en middelen waarop beleggers, de gemeente en de investeerders het zeker voor de middensegment-huur kunnen verbeteren, dat er meer woningen komen.
Amy: Waar zijn jullie het meeste trots op tot nu toe in jullie loopbaan?
Merlyn: Ik ben niet de onwijze student die… Ik ben wel altijd de onwijze geweest in mijn studentenleven, maar niet de student die urenlang achter de boeken zat. Dat was ik op de middelbare school niet en later ook niet. Waar ik vooral trots op ben is dat ik iets in mijn hoofd heb en dat ik daar naartoe wil en dat ik daar wel ga komen. Hoe moeilijk het soms ook is, want ik heb best wel wat moeite gehad met het feit dat bepaalde dingen me niet lukten of ik bepaalde zaken niet af kon maken, study-wise. Maar ik ben er wel gekomen waar ik nu zit. Dit is voor mij zeker niet het eindstation, sorry Reinier, ik blijf niet de rest van mijn leven bij HDN in deze positie. Als je maar gewoon ergens in gelooft en ergens naartoe wil komen kan dat ook. Dat is wel iets waar ik in mijn loopbaan en in mijn carrière heel blij om ben. De mensen die ik ontmoet heb, de dingen die ik gedaan heb en heb kunnen neerzetten en het feit dat ik telkens weer stappen kan maken.
Reinier: Voor mij zit het in het feit dat ik geïntrigeerd blijf door kleine en grotere teams van mensen die op één of andere manier toch allemaal een andere richting op willen en proberen dat te focussen. Bij Meetingpoint heb ik dat in die tijd gedaan en daar hebben we enorme slagen gemaakt. Nu bij HDN lukt dat weer, dus dat is dan een trucje dat ik ontzettend leuk vind om te doen. Het is gewoon gaaf om daarmee bezig te zijn. Het is gaaf om mensen en organisaties te laten groeien in de richting waarin je dat wil laten groeien. Dat vind ik gewoon geweldig.
Amy: Je zei al “Een belangrijk moment in mijn carrière is geweest toen mijn vader overleed”, zijn er andere mensen geweest die in jouw tijd belangrijk zijn geweest of boeken die jou bijzonder geïnspireerd hebben?
Reinier: Ik heb heel lang geleden een boek gelezen, Built to Last, van Collins en Porras, daar wordt ingegaan op big, hairy, audacious goals. Dus dat gaat over enorme grote doelstellingen en hele stoere doelstellingen die je zelf probeert te stellen of de organisatie probeert te stellen. Dat probeer ik mezelf ook altijd voor te houden, dus dat is een boek wat echt is blijven hangen bij mij. Dat heeft heel veel indruk gemaakt. Qua personen heb ik heel veel geleerd in het verkooptraject van Meetingpoint, wat wij aan TJIP hebben verkocht van de juristen die daarbij waren, de onderhandelingen die daarbij waren en specifiek ook aan Wim Henk Steenpoorte die toen voorzitter was van mijn Raad van Commissarissen waarmee we samen hebben gespard. Dat was een heel leerrijk traject, want je bent een bedrijf aan het verkopen. Dat deed ik toen voor het eerst en dan staat je hele wereld op zijn kop. Dat was een hele mooie en impactvolle periode, als ik er zo op terugkijk.
Merlyn: De eerste persoon in mijn carrière was een oud-directeur van mij, die zat toen bij vastgoed, Diederik van Zeijl, toen maakte ik de overstap van hypotheken naar het vastgoedbedrijf van a.s.r. Ik zat altijd in de risk hoek/processen, toen zei hij “Zou jij voor mij het IT-team willen aansturen?” IT was nog echt voor mij vrij ver van mijn bed en het managen van een team. Het feit dat hij mij die kans heeft gegeven om dat te doen, hij zei “Maak je niet zo druk, ik zie het je doen. Je gaat gewoon starten.” Dat bestaat dus gewoon, er zijn mensen die je gewoon kansen geven om dat te doen. Ik heb altijd gezegd “Ik wil dat graag, maar het is een aparte hoek.” Ik denk dat dat nog steeds een hele belangrijke move geweest is voor mij en het feit dat hij mij die kans heeft gegeven. Voor de rest was er nog een oud-directeur van mij waardoor ik uiteindelijk ook hier zit, Wytzejan de Jong, die haalde mij weer terug van vastgoed naar het hypotheekbedrijf. Ik weet dat dat normaal is, of in ieder geval praat iedereen erover dat dat zo hoort te zijn. Ik was toen net twee maanden zwanger van nummer één en hij vroeg aan mij of ik tijdelijk iemand uit zijn MT wilde vervangen. Dat was een tijdelijke opdracht, maar doordat ik zwanger was moest hij mij natuurlijk op een gegeven moment ook weer vervangen. Hij wist niet dat ik zwanger was, ik heb het hem wel verteld toen hij het aan me vroeg. Ondanks dat ik zwanger was zei hij “Dat maakt niet uit, ik wil graag dat jij dit nu doet en dan vervang ik jou zo meteen wel nog een keer.” We vinden allemaal dat het zo moet zijn, en we vinden allemaal dat het zo hoort en geen discriminatie, maar ondertussen gebeurt het natuurlijk heel vaak. Het feit dat hij wel gewoon het vertrouwen had en zei “Dat gaan we gewoon doen”, dat vond ik wel… Want ik had gezegd “Het hoeft niet, want dat wordt lastiger voor jou. Dan moet je dat straks nog een keer doen.” Er zijn er meerderen, maar de laatste die ik wil noemen is Petra Jansen, één van mijn laatste directeuren, die heeft me gewoon een schop onder mijn kont gegeven. Die zei “Mer, allemaal leuk en aardig, ik weet wat je allemaal kan binnen ASR en noem maar op, maar ga nou eens verder kijken. Niet alleen maar hier blijven zitten.” Ik had zelf natuurlijk al lang in mijn hoofd dat ik verder moest, ik moest ook ergens anders gaan kijken, maar die schop had ik wel nodig.
Amy: Jullie geven allebei aan dat jullie drukke banen gehad hebben, zeker ook in de tijd van Meetingpoint, hoe heb je dat destijds thuis geregeld?
Reinier: Door daar open over te praten en dan hoor je af en toe van José, mijn partner, “Kom je er ook nog eens even bij?” Dan word je gewoon met je neus op de feiten gedrukt en dat werkt bij mij prima. Dus dat is wat het is. Ik merkte wel in de corona-tijd dat dat anders werd, met die lockdowns zit je allemaal vanuit thuis te werken. Dan sta je op een gegeven moment 24/7 aan. Daar hebben we op een gegeven moment – dat heb ik meer met Merlyn onderling afgesproken – gezegd “We moeten ook uit onze comfort zone, je moet ook durven daaruit te gaan. Dus niet dat je uitging, maar dat je niet bereikbaar was. Je moet dat gewoon durven toe te passen. Dus ik zoek dat in mijn omgeving, denk ik. Ik sta daar open voor.
Amy: En jij, hoe heb jij dat altijd gedaan met de kinderen?
Merlyn: Ze zijn nog vrij klein, ze zijn vijf en acht. Mijn vriendin werkt ook fulltime, net als ik. Op zich hebben we daar wel een prima balans in kunnen vinden. We hebben altijd ook wel de vrijheid gevoeld en werk-technisch gevoeld om ook gewoon wat ruimte te pakken. Dus of je dan ‘s avonds werkt of ‘s middags een uurtje pakt om even met de kinderen wat te doen, dat kan prima. Er zijn altijd periodes, vorig jaar – we weten het natuurlijk allemaal – het IBO-incident. We zaten van ‘s ochtends 6.00 tot ‘s avonds 23.00 uur in overleg, zeven dagen in de week. Echt gewoon aan één stuk door. Daarna moet je ook echt even niks. Als je die vrijheid voelt en ook durft te nemen met het vertrouwen wat je onderling hebt, dan is het ook prima te doen. Dan was het daarna ook eventjes om 15.00 uur af en toe uit, omdat je gewoon even iets anders moet doen. Het zijn wel lastige momenten, Kim, mijn vriendin, wij zitten ook weleens tegenover elkaar aan de keukentafel ‘s avonds te zeggen “We zitten nu al zeven dagen tegenover elkaar met de laptops aan. Dat is niet helemaal de bedoeling.” Dus dat is af en toe wel zoeken, maar het heeft ook wel wat. Ik vind werken heerlijk en ik denk dat ik wel ook echt een leukere moeder word als ik een beetje aan het werk blijf dan wanneer ik thuis ga zitten. Maar bijvoorbeeld woensdagmiddag probeer ik zo min mogelijk afspraken te hebben en dan ga ik ‘s avonds weer aan het werk zodat ik woensdag iets met de kinderen kan doen of dat ik even naar de sportclub kan rijden of met vriendjes die over de vloer komen. Ik denk dat dat goed is, het vertrouwen dat wij onderling hebben en ook niet alleen voor onszelf, voor Reinier en mij, maar ook naar de mensen toe, die ruimte moet iedereen wel voelen en ik hoop ook dat iedereen die voelt.
Amy: Welke normen en waarden hebben jullie van huis uit meegekregen en geef je ook door aan je kinderen?
Reinier: Ik probeer mijn kinderen mee te geven – maar dat lukt niet altijd – afspraak is afspraak. Dus ik ben altijd wel op tijd en ik probeer open en eerlijk te zijn. Met name afspraak is afspraak, dat wil niet altijd lukken bij pubers. Mijn kinderen zijn wat ouder, dus dan is het om 2.00 uur thuis zijn ‘s avonds, dat werkt niet helemaal. Maar dat zijn wel de twee basisnormen en waarden voor mij.
Merlyn: Afspraak is afspraak is er ook eentje wat wij vroeger echt wel meekregen van huis uit. En anderen helpen. Niet alleen maar aan jezelf te denken en bezig zijn, maar kijk ook eens naar anderen, kijk eens om je heen. Zorg ervoor dat je er ook voor anderen bent. Dat is belangrijker dan wat dan ook in het leven. Dat is wat wij allebei wel proberen mee te geven aan de kinderen. Zeker afspraak is afspraak en dat helpen, ik denk dat dat prettig is om te hebben.
Amy: Hoe deden je ouders dat thuis? Vooral het helpen van anderen, hoe kwam dat tot uiting binnen jullie gezin?
Merlyn: Simpele dingen zoals een kerkauto rijden vroeger. We gingen naar de kerk op zondag. Dat is er ook één, over afspraak is afspraak. Als we dan zeiden als pubers “We gaan morgen mee naar de kerk”, hoe laat we ook thuis waren, al was het 4.00 uur ‘s nachts, dan zaten wij om 9.00 uur aan het ontbijt om om 10.00 uur naar de kerk te gaan. Afspraak is afspraak. Dat helpen, dat zit hem in de kleine dingen van boodschappen doen voor buren tot nadenken over hoe je op lange termijn zaken kunt regelen. Mijn vader is jaren geleden één van de oprichters geweest van HoekscheWaardDuurzaam. Hij geloofde toen al heilig in het feit dat we moesten verduurzamen en hij zat helemaal in die hele hoek. Allemaal non-profit, nog steeds. Dat vind ik wel een ultiem teken dat hij er altijd voor anderen wil zijn en wil helpen. Dat is ook wel wat je ziet, hij liet zijn eigen werk wat versloffen ten koste van dat andere mensen het goed hadden. Het zit ook in de basis, spullen zijn ook materieel. Dat is allemaal niks, dus het uitlenen van auto’s, het maakt allemaal niet uit. Dat vind ik wel een mooie eigenschap.
Amy: Ik zou willen afsluiten met de volgende zin die jullie mogen afmaken. Wonen in 2030…
Reinier: Is hopelijk voor starters minder een uitdaging dan in 2022.
Amy: Dank jullie wel voor dit leuke gesprek en jullie openheid. Supermooi om te zien hoe jullie samen vol energie HDN leiden. Ik kan me voorstellen dat de hypotheekmarkt daar graag in meegaat met de plannen die jullie hebben. Heel erg bedankt voor jullie tijd!
Reinier en Merlyn: Jij ook bedankt!
Merlyn: Superleuk dat je er was!
Reinier: Ja!
Amy: Leuk dat je luisterde naar de podcast Leaders in Wonen. Voordat we afsluiten wil ik graag de partners van deze podcast bedanken: Calcasa en RNHB en Quion. Vergeet je niet te abonneren bij Spotify of Apple, tot de volgende aflevering!
Recente reacties